Ελληνικό νησί Πόρος
Ο Πόρος είναι ένα πανέμορφο ελληνικό νησί του Αργοσαρωνικού που όπως αποκαλύπτει και το όνομα του, είναι ένα πέρασμα προς την Πελοπόννησο, βρίσκεται μόλις μια ανάσα μακριά από τις αργολικές ακτές και τον απέναντι Γαλατά. Ο Πόρος είναι πασίγνωστος για το ευωδιαστό λεμονοδάσος του που όμως βρίσκεται στην απέναντι ακτή του Γαλατά αλλά ανήκει στον Πόρο και για τις δαντελωτές, πεντακάθαρες ακρογιαλιές του, όπου τα πεύκα σχεδόν βρέχονται από τη θάλασσα. Ο Πόρος αποτελεί έναν ιδανικό προορισμό, τόσο για γρήγορες εξορμήσεις όσο κρατά ένα Σαββατοκύριακο, όσο και για πολυήμερες διακοπές. Μολονότι είναι γνωστός για την ηρεμία του τίποτα δε σας εμποδίζει να διασκεδάσετε στα αμέτρητα καφέ και μπαράκια του. Στις ιστοσελίδες του ellinikanisia φιλοδοξούμε να συμπεριλάβουμε όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία είναι απαραίτητα για έναν ταξιδιώτη αλλά και όλα τα «αρώματα» που θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον σας, ώστε να επισκεφθείτε τον Πόρο το συντομότερο δυνατόν.
Πόρος Ιστορία
Σύμφωνα με όσα έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη, ο Πόρος κατοικείτε αδιάλειπτα από την πρώιμη εποχή του Χαλκού. Υπήρξε σημαντικό κέντρο κατά την Μυκηναϊκή περίοδο, ενώ η ανάπτυξη του Πόρου συνεχίστηκε όλη διάρκεια της αρχαιότητας.
Οι αναφορές που υπάρχουν για την ύπαρξη αμφικτιονίας με κέντρο τον Πόρο και το ιερό του Ποσειδώνα στο νησί είναι χαρακτηριστικά για τον ρόλο που έπαιζε ο Πόρος στα αρχαία χρόνια. Σε αυτό μάλιστα το ιερό του Ποσειδώνα κατέφυγε ικέτης και τελικά αυτοκτόνησε, κυνηγημένος από τους Μακεδόνες, ο σπουδαίος Αθηναίος ρήτορας Δημοσθένης, στις 12 Οκτωβρίου του 322 π.χ.
Ο Πόρος πρωτοστάτησε στην επανάσταση του 1821 με την ηγεσία των Γεωργίου Μερτίκα και Γεωργίου Κριεζή, οι οποίοι βοήθησαν και τον Σπυρίδωνα Μάρκελο να ξεσηκώσει την Αίγινα. Ο Πόρος υπήρξε για ένα σύντομο διάστημα έδρα της επαναστατικής κυβέρνησης από τις 15 Απριλίου μέχρι τις 16 Ιουνίου του 1827. Στον Πόρο έγινε η σύσκεψη των μεγάλων δυνάμεων για τον καθορισμό των πρώτων συνόρων του Ελληνικού κράτους. Εδώ στον Πόρο δημιουργήθηκε ο πρώτος πολεμικός ναύσταθμος της σύγχρονης Ελλάδας ΤΟ 1830. Ενώ στον Πόρο διαδραματίστηκε ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια στην ιστορία της Ελλάδας, όταν κατά την διάρκεια ακόμη μιας εμφύλιας διαμάχης το 1831, ο ναύαρχος Μιαούλης πυρπόλησε τον νεοσύστατο ελληνικό πολεμικό στόλο.
Πόρος Μυθολογία
Ο Πόρος σύμφωνα με μυθολογικές αναφορές αποτελείτο στην αρχαιότητα από δύο νησιά. Το ένα ήταν η ηφαιστειογενής Σφαίρα ή Σφαιρία που πήρε το όνομα της από τον ηνίοχο του Πέλοπα, Σφαίρο που κατ’ άλλους ονομάζονταν και Κίλλας και σήμερα πάνω της είναι χτισμένη η πόλη του Πόρου. Ενώ το άλλο νησί ήταν η κατά πολύ μεγαλύτερη σε μέγεθος Καλαυρεία που ήταν (και είναι) καταπράσινη με άφθονα τρεχούμενα νερά.
Σύμφωνα με τον μύθο η Καλαυρεία ανήκε στον θεό Απόλλωνα που την παραχώρησε στον Ποσειδώνα με αντάλλαγμα τους Δελφούς και έτσι δικαιολογείται η λατρεία του Ποσειδώνα και η ίδρυση του ιερού του στο νησί. Με την Σφαίρα συνδέεται και ο μύθος της γέννησης του θρυλικού Θησέα καθώς η μητέρα του Αίθρα λέγεται ότι πηγαίνοντας στο νησί για να κάνει σπονδές στον τάφο του Σφαίρου, το ίδιο βράδυ που είχε πλαγιάσει με τον μεθυσμένο Αιγέα, συνευρέθηκε και με τον Ποσειδώνα και έτσι γεννήθηκε ο Θησέας. Βέβαια όλα αυτά δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα που έφεραν τα μαγικά κόλπα της Μήδειας που είχε υποσχεθεί στον Αιγέα οπωσδήποτε διάδοχο. Πάντως ο Ποσειδώνας με γενναιοδωρία παραχώρησε την πατρότητα του Θησέα στον βασιλιά της Αθήνας ώστε να αποκτήσει διάδοχο.
Σύμφωνα με τον Στράβωνα με έδρα το ιερό του Ποσειδώνα είχε ιδρυθεί την αρχαϊκή εποχή η ισχυρή αμφικτιονία της Καλαυρείας ανάμεσα στις πόλεις Ερμιόνη, Επίδαυρο, Αίγινα, Αθήνα, Πρασιές, Ναύπλιο και Ορχομενό.
